عوامل اجتماعی مرتبط با ایجاد رابطه دوستی دختران دبیرستانی با پسران (مطالعه موردی شهرستان کهریزک)

طبق هدف اصلی پژوهش، ابتدا با مطالعات اکتشافی و مصاحبه هایی که با دانش آموزان دبیرستانی صورت گرفت به عوامل زیادی از سوی آنها اشاره گردید؛ از جمله خانواده، ماهواره، مسائل اقتصادی، تنهایی، کنجکاوی، محدودیت، دوستان و... بر طبق بررسی هایی که انجام شد پنج عامل به عنوان عوامل مرتبط برگزیده شد و به عنوان اهداف فرعی تحقیق انتخاب گردید. اهداف فرعی عبارت بودند از: ارتباط خانواده، رسانه، ازدواج، همسالان و موسیقی با ایجاد رابطه ی دوستی با پسران. در ادامه کار با مطالعات گسترده مبانی نظری در زمینه انحرافات و کجروی ها به یک چارچوب نظری دست یافته شد و طبق آن پرسشنامه ای تدوین گردید و بعد از تأیید استاد راهنما برای اجرا آماده گردید. جامعه آماری 680 نفر از دانش آموزان سال سوم و چهارم دبیرستان شهرستان کهریزک بودند که حجم نمونه براساس فرمول کوکران 254 نفر انتخاب گردیدبررسی متغیر تعداد فرزندان خانواده نشان داد که 47% خانواده های پاسخگویان دارای 4 فرزند و بیشتر هستند و 35% پاسخگویان فرزند اول، 25% فرزند دوم، 15% فرزند سوم و 24% فرزند چهارم به بعد هستند. شغل پدر 48% از پاسخگویان کارگر و 90% شغل مادرانشان خانه دار می باشند و 60% والدین پاسخگویان دارای سواد خواندن و نوشتن هستند. 34% از پاسخگویان با دوستی با پسران موافق و 66% مخالف بوده اند، 46% از پاسخگویانی که تجربه دوستی داشته اند، تحت تأثیر دوستانشان بوده اند و 58% از کل پاسخگویان دوستی قبل از ازدواج را در تشکیل یک زندگی خوب و پایدار موثر نمی دانند. 52% اثر برنامه های ماهواره را بر دوستی دختر و پسر موثر دانسته و 2/47% از کل پاسخگویان موبایل را اولین وسیله موثر برای ایجاد ارتباط و دوام دوستی دختر و پسر دانسته اند و ماهواره، اینترنت، تلویزیون و مجلات در رتبه های بعدی قرارگرفته اند. 73% تأثیر اعتقادات مذهبی را در جلوگیری از رابطه با جنس مخالف مثبت می دانند. 35% از کل پاسخگویان با دیدن دوستانشان که با پسرها دوست هستند تحریک به برقراری رابطه شده اند و 56 % از طرف دوستانشان برای دوستی با پسران تشویق شده اند و 25 % از کل پاسخگویان برای اوقات فراغت خود هیچ برنامه ریزی ندارند. فرضیه اول: بین محیط خانوادگی و ایجاد دوستی با پسران رابطه معناداری وجود دارد. طبقآزمون خی دَو و آزمون همبستگی وی کرامر به ما نشان می دهد که بین این دو متغیر رابطه معناداری وجود دارد. فرضیه دوم: بین گروه همسالان و ایجاد دوستی با پسران رابطه معناداری وجود دارد. طبق آزمون خی دو و آزمون همبستگی وی کرامر به ما نشان می دهد که بین این دو متغیر رابطه معناداری وجود دارد. فرضیه سوم: بین تمایل به ازدواج و ایجاد دوستی با پسران رابطه معناداری وجود دارد. طبق آزمون خی دو و آزمون همبستگی فی به ما نشان می دهد که بین این دو متغیر رابطه معناداری وجود دارد. فرضیه چهارم: بین رسانه (بعضی برنامه های ماهواره ای) و ایجاد دوستی با پسران رابطه معناداری وجود دارد.طبق آزمون خی دو و ضریب همبستگی وی کرامر به ما نشان می دهد که بین این دو متغیر رابطه معناداری وجود دارد فرضیه پنجم: بین موسیقی و ایجاد دوستی با پسران رابطه معناداری وجود دارد. طبق آزمون خی دو و آزمون همبستگی وی کرامر نشان می دهد که بین این دو متغیر رابطه معناداری وجود ندارد.